Principale A Mità Off the Record

Off the Record

Chì Filmu Per Vede?
 

Quandu era principiatu cum'è reporter, Jack Patrick O'Gilfoil Healy ùn hà micca pensatu assai à a so linea. Firmò a so opera Pat Healy, nome ch'ellu passava; qualchì volta, andava cù u più furmale Patrick Healy.

Pensu chì Patrick è Pat sò più o menu listessi, hà dettu Mr. Healy, chì hè oghji ghjurnalistu intermediu per u New York Times, chì copre Long Island fora di l'uffiziu di Garden City.

Ma in 2002, u so annu junioru à l'università, Mr. Healy hà dumandatu per un stage d'estate in u Boston Globe. Quand'ellu ci hè andatu per entrevista, hà dettu, u ghjurnale hà fattu un puntu di presentallu à u so prossimu reporter di l'istruzione, unu Patrick Healy.

Tramindui Mr. Healys eranu in traccia di fà nomi per elli. Patrick Healy di u Globe hè statu un finalistu Pulitzer di u 2002 per a segnalazione di beat; Patrick Healy di l'Università di Missouri hà vintu u premiu collegiale 2002 Hearst per a scrittura.

L'anzianità hà risoltu u prublema. Cusì dopu avè sbarcatu u travagliu d'estate, u più chjucu Mr. Healy hè diventatu Jack Healy in e pagine di The Globe. È l'anzianu Mr. Healy hè statu assignatu per mentorallu durante u so stage - una tazza di caffè à meziornu è 'Cumu va tuttu?' u più chjucu Mr. Healy spiegò.

Pat hè un reporter fenomenale è scrittore, hà dettu u junior Pat. Ammiraghju veramente u so travagliu.

À a fine di l'estate, Jack Healy hà tornatu à a scola è hà recuperatu u so vechju nome per u so ultimu annu. Quandu si hè graduatu in 2003, The Times li hà offertu un stage, seguitatu da u so travagliu attuale di raportu triennale.

Dopu à un mese, Mr. Healy hà dettu chì ellu hà intesu e rumore chì u Times corteggiava u so vechju mentor. Era, hà dettu, una di quelle cose chì ùn vulia micca duvermi inchietà.

A fine di l'annu scorsu, però, hè vinuta chì u Signore Healy di The Globe era in via. Averemu da elaburà quella cosa byline, a redattore di Metro Susan Edgerley hà scrittu in a nota di nuvembre annunziendu u cuntrattu.

In un e-mail, Catherine Mathis, portavoce di u Times, hà spiegatu chì, à u cuntrariu di u Screen Actors Guild o di u Jockey Club, a carta ùn hà micca una pulitica formale per trattà nomi duplicati - ma u sensu bonu suggerisce chì quandu avemu dui scrittori cù nomi simili, duvemu rende u più faciule pussibule per i lettori di distinguerli.

Hè per quessa chì u ghjurnalistu David Cay Johnston, cum'è David Hyde Pierce, hà un nome mediu, Ms. Mathis hà scrittu: David Johnston, chì copre l'agenzie di l'ordine per l'uffiziu di Washington, era ghjuntu prima.

Stòricamente, sicondu a Sra Mathis, u ghjurnale hà dumandatu à i ghjunti novi di esse quelli chì cambianu a so linea. Ma in u casu di i Healys, l'anzianità avia da fà indennità per a fama. Per u Signore Healy di The Globe, Ms. Mathis hà scrittu in un e-mail, a so linea di ricunniscenza era un vantaghju micca solu per ellu ma per noi.

L'anzianu Mr. Healy, chì hà da copre Albany, hà sceltu di aghjunghje un D cum'è a so iniziale media. Eramu tramindui preoccupati per a chiarità, quant'è in casa cum'è per i lettori, Patrick D. Healy hà dettu.

U più chjucu Mr. Healy hà dettu di pensà à andà [cun] tuttu, da 'Jack Healy' à 'Patrick X'.

Finalmente, hà dettu, aghju decisu chì sbarrazzassi cumpletamente di u Patrick sarebbe un pocu troppu cumbugliu è averia ancu più spiegazione di quella chì hà digià. Cusì hà cambiatu à Patrick O'Gilfoil Healy-O'Gilfoil essendu u nome di giuvanotta di a so minnana.

U truccu era di pruvà à differenzà ma micca cunfondere cumpletamente a ghjente, hà dettu.

Bona Furtuna! Malgradu u cambiamentu di nome, u quadru automatizatu di u Times a settimana scorsa hà fattu scaricà e telefunate per u sgiò Healys in a voce di Patrick D. Healy. Un operatore di u Live Times, specificamente dumandatu per Patrick O'Gilfoil Healy, hà inviatu dinò a chjamata à u desk di Patrick D. Healy.

Pensu chì vi purterà un'altra settimana o più, hà dettu Mr. O'Gilfoil Healy, dopu avè statu inizialmente ghjuntu per e-mail.

E ancu se Patrick D. Healy puderia riceve chjamate errate da i funziunarii di u Nassau, a cunfusione finisce in u dipartimentu di e paghe. U Times hà assicuratu i dui, hà dettu Mr. O'Gilfoil Healy, chì i cuntrolli sò urdinati per numeru di a Seguretat Soziale, micca per nome.

Altri cross-ups precedenu l'arrivu di Patrick D. Healy. Ancu se a so battuta di Long Island ùn hà nunda à chì vede cù l'istruzione superiore, Mr. O'Gilfoil Healy hà dettu, aghju ricevutu cumunicati di stampa regulari da Barnard in a mo casella da quandu sò ghjuntu in The Times.

È quandu u travagliu di Boston D. Globe di Patrick D. Healy hà fattu e finale di Pulitzer, u sgiò O'Gilfoil Healy s'arricorda, aghju ricevutu qualchì e-mail da persone chì cunnoscu in u liceu. Hà avutu da sbuffà i so futuri congratulatori. Ùn era micca eiu, disse. Era u bravu Patrick Healy.

Deet ... deet ... deet ... DOOT! A rivista Radar, longu virtuale, hà fattu un altru grande passu versu l'attuale sta settimana, passendu in uffizii novi è permanenti.

Tuttu hè in scatula avà, hà dettu u redattore Maer Roshan per telefunu marti, mentre aspittava u camion in muvimentu.

Trè mesi fà, Mortimer Zuckerman è Jeffrey Epstein avianu finalmente lanciatu l'interruttore per u signor Roshan di novu, off-again start-up in on, avendu messu in opera quant'è 25 milioni di dollari per l'operazione guasi dormiente.

È avà-dopu à dui mesi in quartieri tempuranei cù Hanft Unlimited in Hudson Street, più una settimana di ritardu in più mentre a cumpagnia di telefuninu hà avutu e linee raddrizzate- Radar hà avutu a so propria casa. L'uffizii sò à l'ultimu pianu, u 12 (l'uffiziu penthouse di Radar, u Signore Roshan hà dettu) di 28 West 23rd Street, un cortu saltu da u novu postu di The Braganca. (Chjamemu Half-Midtown!)

Avariamu pussutu tramutà [una settimana fà], hà dettu u sgiò Roshan, ma avemu pensatu: 'À chì ghjova senza telefunu?'

Per andà cù l'immubiliare, hà dettu u sgiò Roshan, avà hà a testa di testa in maiò parte: Chris Knutsen, anzianu GQ, hè redattore aghjuntu; Andrew Lee hè redattore esecutivu; Hanya Yanagihara hè redattore d'articuli; Andrew Goldman è Mim Udovich sò redattori in generale; è Chris Tennant hè editore senior.

Tennant hà da esse incaricatu di mette u cuntenutu cutidianu nantu à u situ Web di a rivista, Mr. Roshan hà dettu - un modu per manteneci forti mentre a rivista principia, di maghju, cum'è bimestrale. U pianu, hà dettu Roshan, hè di andà ogni mese in u 2006.

U sgiò Roshan sunò per assiste à u so muvimentu. Qualchì ora dopu, hà chjamatu torna per raportà nantu à u novu spaziu. Hè bellu, hà dettu. Hè cumplitamenti passiunanti.

Chì culore hè u tappettu? Gray, u Signore Roshan hà dettu. Ùn hè micca I.M. Pei - cuncepitu. Ma hè, aghjunse cun entusiasmu, megliu cà travaglià fora di u mo salottu.

U turnu di l'anni 90 hè un sughjettu duru per i storichi di a musica rock. Ciò chì diventerà generi identificabili o nicchie di mercatu per i prossimi anni-alternarock, indie, grunge et al.-eranu embrionali è imperfettamente differenzati. Puderete truvà a Catena di Ghjesù è Maria riparata sottu à u rock folk. MTV ùn avia micca un manicu; Rolling Stone ùn hà micca avutu veramente un manicu. L'avvenimenti chì cambieranu a storia di a musica sò stati spargugliati da a bocca à bocca, cassetta è u Guida di u Registru di Stampa di i Pantaloni.

Dunque ùn hè micca surprisante chì Sasha Frere-Jones di u New Yorker abbia avutu qualchì guai cù a so rivista, in u numeru di u 17 di ghjennaghju, di cuncerti da atti anziani di quella epica. Hè propiu ghjustu, per esempiu, di dì chì R.E.M. entri in u mainstream cù u successu di u 1991 'Perdendu a mo religione'? I bordi di u mainstream eranu un pocu sfocati allora, ma u New York Times avia cupertu un R.E.M. spettaculu in Madison Square Garden dui anni nanzu, parte di un giru à l'arena naziunale. È a banda avia dighjà un coppiu di successi in Top 10, u primu in 1987.

U pezzu di u Signore Frere-Jones hà suscitatu parechje altre pretendenze discutibili: i Pixies, hà scrittu, ùn anu mai fattu un cattivu discu, forse, ma a lista di set in a tour di riunione di u gruppu s'hè alluntanata da i so ultimi dui album. Hà ancu cundannatu i primi video di i Pixies per esse guasi inaccessibili, chì hè più o menu cum'è dì chì Public Enemy ùn hà mai scrittu una bona canzone d'amore.

Ma alcune dichjarazioni storiche ponu esse verificate di fattu: Avà [i Pixies] parenu prufessori di scienze, è parenu di più in casa in e so canzone geeky, aggressivamente strane, hà dettu Mr. Frere-Jones. Frank Black hè grassu, è, almenu da a mezzanina, paria calva.

Avà? Da a mezzanina? Forse sì a banda avia fattu più video da guardà, u sgiò Frere-Jones averia pussutu avè un sguardu megliu annantu à a so prima volta. Pè u benefiziu di u criticu - è di u favulevu scrittore di fatti di u New Yorker - Off the Record presenta una foto publicitaria di u ghjovanu Mr. Black (allora u nome Black Francis). Hè quellu à manca:

Articuli Chì Pudete Piace :